آیا آیت‌الله خامنه‌ای نقش تاریخی خود را در ساماندهی ساختار سیاسی و دیوان‌سالاری جمهوری اسلامی در زمان حیات خود ایفا خواهد کرد؟ / پیشنهاد ۷ سرفصل مهم برای اصلاح ساختار به رهبر جمهوری اسلامی

 عبداله عبدی - عبدی مدیا

جمهوری اسلامی ایران در چهار دهه اخیر با چالش‌های پیچیده‌ای مواجه بوده است که بسیاری از آن‌ها، ریشه در ساختارهای ناکارآمد و تصمیم‌گیری‌های غیرمتمرکز دارد و عمده آن ناشی از تعدد مراکز فرمان و قدرت واقعی است.

 هیچ کس در دوره حاضر جمهوری اسلامی، مانند آیت‌الله خامنه‌ای نمی‌تواند:

۱-ساختار سیاسی و دیوان سالاری بیمار فعلی کشور را سامان دهد که در صدر آن ادغام یا تحت پوشش قرار دادن نهادهای انقلابی و موسسات عمومی غیر دولتی به وزارت خانه های دولتی قرار دارد و امکان نظارت دولت و حاکمیت متمرکز را بسط می‌دهد.

۲- سازمان بازرسی «کل» کشور را واقعاً به جایگاه مطلوب قانونی آن برساند و محدویت‌های قانونی و آیین نامه‌ای آن را بردارد و این سازمان را به معنای عام کلمه بازرسی کل کشور کند. همینطور محدودیت های قانونی وظایف دیوان عدالت اداری را هم بردارد و شمول آن را به کل کشور تعمیم دهد.

۳- ساختار نیروهای مسلح و موازی کاری‌های تشکیلاتی در آنها را سر و سامان و نظم دهد.

۴-شوراهای عالی کشور را در مجلس یا وزارت خانه های مرتبط ادغام کند.

۵- همانطور که در سال ۱۳۶۸ با گنجاندن امکان انحلال مجلس شورای اسلامی به اختیارات رهبر مخالفت کرد؛ پارلمان را به جایگاه واقعی خود، در صدر کشور برگرداند.

۶-سیاست خارجی کشور را سامان دهد. بویژه از تعدد تصمیم گیری در آن جلوگیری کند و یا حداقل امکان کمی مانور و اعمال قدرت به رییس جمهور نیز بدهد.

۷- همانطور که در سال ۱۳۶۸ در قانون اساسی متمم، تکلیف ریاست جمهور و نخست وزیر روشن شد؛ حداقل تکلیف رهبری و ریاست جمهوری را روشن کند.

 این موارد نشان می‌دهد که آیت‌الله خامنه‌ای امروز نقش تاریخی و بی‌بدیلی در اصلاح ساختارهای مختلف جمهوری اسلامی دارد و انجام یا عدم انجام این محورهای مهم دستمایه قضاوت آیندگان درباره او خواهد بود.

 تاریخی که امروز پیش روی ماست، روزی توسط سردمدارانی خلق شده که شاید فکر نمیکردند روزی قطعه‌ای از تاریخ شوند یا اقدامشان تاثیرات بزرگی در سرنوشت یک ملت داشته باشد.

 این هفت سرفصل مهم که امروز توسط این خبرنگار ساده به رشته تحریر آمده میتواند مرزی مشخص بین تداوم یا عدم تداوم، بودن یا نبود، انتظام یا آشفتگی باشد.

 اقدام امروز، با توجه به قدرت و ماهیت اقدام، تاثیر بزرگی برای فردای یک ملت دارد. حتی فرقی ندارد که حکومت بماند یا خیر؟