یادداشت ها و ایرادات من نسبت به اظهارات آقای امیر رییسیان وکیل دادگستری درمورد سهل انگاری هایش نسبت به پیگیری صحیح پرونده مرحوم محمد قبادلو و سپس اظهارات وکیل دیگرشان خانم مهدخت دامغانیان را یادتان هست؟

 سرکار خانم وکیل در جایی مدعی میشوند پس از ملاقات با مرحوم قبادلو  در ۳۰ مهرماه در زندان و اول آبان پس از  اعلام وکالت، از طریق سامانه خود کاربری به آنها اعلام شده که موکل بخاطر عدم شرایط تبصره ذیل ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری آنها راعزل کرده است و بعدا هم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران آنها را به جلسه دادرسی راه نداده (صرف نظر از اینکه دو پرونده محاکماتی دادگاه انقلاب و کیفری یک تهران را تلاش میکند متصل بهم بداند) حال بفرمایند چرا اگر این امر خلاف قانون بود به شیخ قدیانی دادسرای انتظامی قضات، قربانی رییس کل محاکم عمومی و انقلاب مرکز استان تهران، تقوی سرپرست دادگاه‌های انقلاب اسلامی تهران و بالاتر معاون نظارت و بازرسی دادگستری کل تهران کتباً اطلاع ندادند؟

سخت بود یا فکرشان نرسید؟ دقت کنید حتی کتبی به دفتر آنها...

درمورد گزارشات خلاف واقع پزشکی قانونی:

آقا و خانم وکیل چرا مراتب را کتباً به رییس سازمان پزشکی قانونی کشور و یا حداقل مدیرکل بازرسی این سازمان گزارش نکرده و صرفنظر از نتیجه درخواست رسیدگی مجدد نکردند تا امروز زبان مستندی داشته باشند؟

درمورد استدعای اعاده دادرسی مجدد با تاکید و مانور روی سید احمد مرتضوی مقدم رییس وقت دیوان عالی و رییس شعبه اول دیوان:
خانم وکیل مستحضرند که نمی توانستند بخواهند به شعبه اول برود و ارجاع با معاون ارجاع دیوان است و در هیج دادنامه‌ای (هردو دادنامه صادره شعبه اول دیوان) آقای مرتضوی مقدم از اعضای دادرسان نبوده است.

و در مورد آن قسمت از اظهارات هم که از مرداد تا ۱۵ آبان هر هفته خانواده به دادسرای رباط کریم مراجعه میکردند (و بر خلاف اظهارات آقای وکیل دیگر از استیذان مطلع بودید،) بفرمایید خودتان به عنوان وکیل کی به دادسرای عمومی وانقلاب  رباط کریم رفته و پیگیری کردید؟

 و آیا به دفتر واحد استیذان در ستاد قوه قضاییه و یا حوزه معاون اول قوه قضاییه مراجعه کرده اید؟ تاکید میکنم حتی یک بار

درمورد ارجاع مجدد برای اعمال ماده ۴۷۷ به شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور که بر خلاف ادعای آقای رییسیان مشخص شد در جریان بودید، مجددا تاکید میکنم صرف نظر از اینکه شعبه دیوان عالی کشور نمی توانسته برخلاف نظر فقهی و استنباط خلاف شرع بین رییس قوه قضاییه رای مخالف صادر کند و خود خانم وکیل هم بدرستی میفرمایند شعب خاصی که رییس قوه قضاییه برای این کار اختصاص داده، آیا به هیات دادرسان شعبه مراجعه کردید؟ و یا حتی به آقای سید کریمی معاون قضایی دیوان عالی کشور مراجعه فرمودید تا بررسی شودو توضیحات تکمیلی دهید؟ و یا اطلاع رسانی عمومی کنید؟

یا بر اساس خیال پردازی که رییس قوه قضاییه میخواهد به نفع موکل اعمال ماده ۴۷۷ کند به انتظار نشسته و بازی خوردید؟

سرکار خانم وکیل مدعی افشاگری مدعی است مسئولان به او دروغ گفته و قلب واقعیت کردند، چرا جرات اسم بردن از آنها را  ندارد؟ و بالاتر چرا از آنها صرف نظر از نتیجه شکایت نمی کند و همزمان اطلاع رسانی؟

ضمنا سرکار خانم وکیل مستحضرند طبق قانون و تعریف ماده ۱۴۹ قانون مجازات اسلامی (جنون آنهم در زمان ارتکاب و آنهم بنحوی که فاقد اراده و یا قوه تمییز باشد) رافع مسئولیت کیفری است و نه هر بیماری روانی دیگری و بدیهی است که اینها تخصصی و پزشکی است اما شما بعنوان وکیل در تفاوت وگاه متهافت بودن ادعای نظر پزشک بهداری زندان و پزشکی قانونی کتبا مدیران کل بهداشت و درمان و بازرسی سازمان زندانهای کشور و مدیرکل بازرسی یا مدیرکل دفاتر کمیسیون عالی سازمان پزشکی قانونی را مطلع کردید یا خیر؟ و چرا نکردید؟

فعلا در همین حد سوالات کافی است.

لطفا بجای دشنام‌ها و نقدهای سطحی پاسخ سوالات صریح مرا شفاف بدهید. سخت است؟

حتی با فرض فاسد بودن صدر تا ذیل دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران و قتی شما در چارچوب همان قوانین میپذیرید که از متهمی دفاع کنید، فساد یا عزم یا هرچیز دیگری برای اجرای سلب حیات یک انسان دلیل مناسبی برای سهل انگاری و عدم عمل به وظایف وکالت نیست.

قرار نیست دیگران حساب خودشان با جمهوری اسلامی را با خون متهمی دیگر در بند تسویه کنند و بعد پز دفاع از حقوق بشر بدهن