احمد بخارایی

زیباکلام: بین مسئولان و واقعیات، دیوار وجود دارد!/ بخارایی: می‌خواهی به آمریکا احترام بگذاری؟! پس به تبع آن، باید به اسرائیل هم احترام بگذاری!

مناظره جنجالی آقایان احمد بخارایی و محسن ردادی

وفاق اجتماعی که پزشکیان از آن صحبت می‌کرد، روایت درستی از وفاق اجتماعی نبود.
وفاق اجتماعی به این معناست که فراجناحی عمل کنید و آدم‌هایی را از بیرون به درون بیاورید.
گورباچف در شوروی بالاترین شخص بود؛ اینجا خیلی‌ها بالاتر از پزشکیان وجود دارند.
 

نیاز به خودشکوفایی هنگامی مطرح می‌شود که افراد درگیر نیازهای معیشتی خود نباشند.

بخارایی: مشکل زنان ما فقط حجاب نیست؛ اصل مشکل، بی‌عدالتی است. 

بخارایی: فکر نمی‌کنم دولت ایشان به سال چهارم بکشد.

آمار بیکاری در جامعه‌ی ما یک خشونت اقتصادی‌ست.
میلیون‌ها پرونده در قوه‌ی قضائیه، خشونت اجتماعی‌ست.
 

جامعه هنوز آثار جنگ هشت ساله را فراموش نکرده است.

در دوره‌ی پسامدرن، جنگ یک امر سیاسی است.

اگر ایران عکس‌العملی نشان بدهد و جنگی گسترده آغاز شود، به نفع ایران نخواهد بود

جامعه هنوز آثار جنگ هشت ساله را فراموش نکرده است.

در دوره‌ی پسامدرن، جنگ یک امر سیاسی است.

اگر ایران عکس‌العملی نشان بدهد و جنگی گسترده آغاز شود، به نفع ایران نخواهد بود.
اگر عکس‌العملی اتفاق نیافتد، نظام مورد سؤال جدی واقع خواهد شد.
من دیپلماسی هوشمند را در جبهه‌ی ایران نمی‌بینم.
جامعه تحمل ورود به جنگ را ندارد.

بخارایی: اسرائیل فقط یک گزینه دارد: حضور جدی در صحنه.
 

بخارایی: اگر شرایط اجتماعی فراهم نباشد، سیاست‌های اقتصادی پاسخگو نخواهند بود.

ما در ۴۵ سال گذشته هرگز انتخاباتی چنین منصفانه و جامع نداشتیم.
مطمئنم بین ۵۵ تا ۶۰ درصد مشارکت خواهیم داشت.
 

معلوم نیست که آقای پزشکیان بهتر از آقای قالیباف باشدو
آقای پزشکیان با قشر جوان ارتباط ویژه‌ای ندارد.

این که نظام تا به حال دوام آورده، دلیل بر بی‌عیب بودن آن نیست.
بسیاری از زمین‌های ما - خصوصا در مناطق سردسیر - زیر کشت خشخاش رفته است.
نمی‌شود هر آشغالی را زیر فرش پنهان کنیم؛ وضعیت ما اسف‌بار است.

در مورد برخی از مشکلات - مثل محیط زیست - اغراق می‌شود.
ما در هیچکدام از چالش‌های فعلی نه‌تنها تنها نیستیم، بلکه جزو بدترین‌ها هم نیستیم.

در داخل اصولگرایان هم تضاد منافع وجود دارد.
در ۱۴۰۰ می‌دانستیم که با یکدست شدن حکومت، این تضادها عیان می‌شوند.

تأیید صلاحیت پزشکیان، سرآغاز تحول نیست؛ بلکه نتیجه‌ی تحول است.
این کشور یا باید بمیرد، یا اداره شود.

تحول‌جویان و اصلاح‌طلبان، در برخی نقاط هم‌پوشانی دارند.
پیروزی پزشکیان، پیش درآمدی‌ست برای تحولی که باید آغاز شود.

 لیلاز: ماهیت واژه‌ی اصلاح‌طلبی، نشانه‌ی میل به تغییرات تدریجی‌ست.

بخارایی: اطلاق واژه‌ی «انتخابات» به آنچه در حال انجام است، نادرست است.

من هم فکر می‌کنم که در موضوع معیشت می‌شد بهتر کار کرد.
عملکرد ما در جذب مشارکت، از پاکستان بهتر است.
همه‌ی بحث ما در ۶۰-۷۰ سال گذشته این بوده که رهبران ایران، به موقع دست به تغییر نمی‌زنند.

بخارایی: در این سال‌ها، ما انواع نظرها، دخالت‌ها، توصیه‌ها و ورودها را از طرف رهبری دیده‌ایم.

لیلاز: همه‌جای دنیا همین‌طور است؛ فرق بین پزشکیان و قالیباف، کمتر از تفاوت بین بایدن و ترامپ نیست.

آقای پزشکیان در ۱۴۰۰ رد صلاحیت شده بود؛ در این سه سال که همسو و همسنگر جمهوری اسلامی نشده!
در این ساختار، کار زیادی از دست کسی بر نمی‌آید.

لیلاز: ممکن است مشارکت این انتخابات، ۱۵ میلیون بیشتر از سال ۱۴۰۰ باشد.

بخارایی: رئیس جمهور، اختیار عمل چندانی ندارد و در سطح میانه زمین‌گیر خواهد شد.
 چرا رهبر با منتقدان گفتگوی بی‌واسطه ندارد؟

 بخارایی: برای نظام، نرخ مشارکتی بیش از ۱۴۰۰، حماسه محسوب می‌شود.
 اصلاح‌طلب‌ها باید بدانند وارد چه بازی‌ای شده‌اند و به نفع چه کسی تمام خواهد شد.

صادقی: اصلاح‌طلبان هم در انتخابات ۱۴۰۲ کنش‌گری سلبی داشتند.

با پذیرفته شدن نامزد منتخب جریان اصلاحات، اصلاح‌طلبان از حالت طردشدگی خارج شدند.

دولت پزشکیان، لایحه‌ای مثل عفاف و حجاب نخواهد داد.

 بخارایی: طبق این پروسه‌ای که شروع شده، هیچ اتفاقی!

بیش از ۵۰ درصد کنش‌گری، سلبی خواهد بود.

 پزشکیان، سیاست تقابل با هسته‌ی سخت قدرت را در پیش نخواهد گرفت.

جمهوری اسلامی هم برود و فضا توأم با آگاهی نباشد، ما به نتیجه‌ای نخواهیم رسید.

اجازه بدهید جامعه، کنش‌گری سلبی داشته باشد.

صادقی: در قانون اساسی، رهبری یک مقام نظارت‌پذیر و قابل عزل است.

تعبیر من این است که رهبری، مادام الشرایط است و نه مادام العمر.