در پاسخ به یک سوال مهم

سلام

 این مصاحبه‌ها متعلق به زمان حال نیست و مربوط به قبل است و من هم‌اکنون در ایران نیستم و البته از ایران ممنوع الخروج.

یادداشتم کاملا مقرون به واقع و با توجه به یادداشت‌های قبلی‌ام در مورد ایشان که در کانال تلگرام عبدی مدیا در دسترس است.

نسبت به ایشان و اشخاص دیگر هم با توجه به اطلاعات کامل و متقن، تلاش فراوان میکنم تا ملاحظات اخلاقی و حرفه‌ای را پاس بدارم.

درمورد نظر حقوقی شان هم با توجه به سوابق متعدد وکالتی و تجارب ایشان خیلی بعید بنظر میرسد که دچار چنان اشتباهات فاحش و قلب واقعیت یک فرایند قضایی و علنی شده باشند و مردم را اشتباه راهنمایی کنند و در حقیقت  تاکید میکنم هدفمند سرکار بگذارند.

اگر هرکدام از پاسخهای حقوقی من به ایشان اشتباه است مستندا رد کنید.

ضمنا به ایشان توصیه کردم هرچند ایمان دارم هرگز جرات و توان شکایت از رییس قوه‌قضاییه و یا دادستان کل کشور را  بعنوان آمر قانونی ندارد اما شخصا بعنوان یک شهروند آگاه و دلسوز در موضوعی مبتلا به عام به دادستان ویژه روحانیت تهران شکایت ببرد که متاسفانه خودشان چون وکیل منتخب مراجع ویژه روحانیت نیستند نمیتوانند وکالت اشخاص محتمل  دیگر را در این ارتباط بعهده بگیرند.

اما خودشان یا به وکالت از اشخاص دیگری اگر در توانشان هست از فرمانده کل فراجا و یا سپاه و بسیج ویا  هر ارگانی که در مصاحبه شان فرمودند که کاری کاملا قانونی است به دادستان عمومی و انقلاب تهران یا حتی با همان استدلال شاذ خودشان به دادستان نظامی تهران شکایت کنند.

بعد اقدام رسانه‌ای هم بکنند که تاریخی خواهد بود.

واقعا خودتان را به خواب زدید دوست من؟

هرکس میتواند تمام ارکان کشور از  بالا تا پایین را به چالش بکشد و آزادانه با هر رسانه خارج از ایران هم صحبت کند و هیچ ارگان اطلاعاتی و انتظامی و قضایی متعرض او نشود؟ هماهنگ شده نیست؟ یا از او میترسند؟ کدام؟

صداهایی بسیار کمتر از این اشخاص خفه شده و دچار درفش و زندان و تنبیه انتظامی محدود کننده شدند.

اینهمه وکیل به دادگاه مگر احضار و دچار محدودیت نشدند؟

 بگذریم که جمهوری اسلامی هم سیاستی دارد که بعضی را که فریاد می زنند و در باطن میگویند بیا مرا بگیر؛ در سیاست دیگری نمی گیرد چرا که خودشان برای خودشان کافی‌اند.

 فعلا با وجود اطلاعات قابل اتکا نمیخواهم وارد مصادیق شوم.

موفق باشید.

عبدالله عبدی