اعدام مجازاتی بسیار سنگین و سخت است و نفس،مجازات اعدام خودش موجب ارعاب و اخافه عمومی می شود

وقتی متهمی در بند اسارت به ناحق اعدام می شود ؛ گویی تمام بشریت اعدام می شود و انسان ها همه بر سر دار می روند. اعدام ناحق خصوصا در جرایم سیاسی بدترين و نفرت انگیزترین عمل ارتکابی حکومتی است که خودش باید حامی خون و جان و مال و عرض ملت باشد.

حکم اعدام مرحوم محسن شکاری به دلیل محاربه و افساد فی الارض به جهات و دلایل زیر خلاف شرع بین است:

١. هر محاربی مهدورالدم نیست. محاربه از لغت حرب به معنای جنگیدن است و در آیه ی ٣٣ سوره مایده چنین اعمالی یعنب محاربه و افساد فی الارض جرم انگاری شده است. محاربه حداقل با فعل‌ ارعاب و اخافه محقق می شود و حداکثر محاربه قتل افراد و قطع طریق و سرقت اموال است. همه فقیهان متفق القول می گویند هي تشهیر السلاح لتخویف الناس . ماده ٢٧٩ قانون مجازات اسلامي محاربه عبارت است از،کشیدن سلاح بقصد جان مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها بنحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.محاربه باید جنبه ی عمومی داشته باشد

٢. مجازات محاربه برابر ماده ٢٨٢ قانون مجازات اسلامی چهار مجازات نامتقارن است که هر کدام زمین تا آسمان با دیگری از نظر شدت مجازات و لطمات حاصله تفاوت دارند. از اعدام گرفته تا  نفی بلد و صلب و قطع دست راست و پای چپ.

٣. سوالی که مطرح است این است که آیا این مجازات ها بشدت جرم بستگی دارد یا دلخواهانه است؟
آیا قاضی در انتخاب مجازات مختار است یا بستگی به شدت جرم دارد ؟ مثلا قاضی حق دارد کسی که دهها نفر را کشته تبعيد کند و بالعکس کسی که فقط راه را بند آورده و خراشی بر هیچ کس نیفکنده اعدام کند؟
یا بستگی به شدت جرایم ارتکابی دارد؟

بی گمان اگر قائل به انتخاب دلخواهانه قاضی باشیم خلاف عدالت اسلامی و حفظ خون و دماء مسلمانان است.

در کتاب مسالک الافهام شهید ثانی پس،از نقل اقوال فقهي ترتیب و تخییر  روایاتی از امام معصوم آورده است که از امام ع سوال می کنند که آیا  انتخاب مجازات با دلخواه قاضی است یا بستگی به شدت جرم دارد؟ و امام ع پاسخ می دهند که بستگی بشدت جرم دارد .

یعنی اگر محارب فقط راه بندان کرده و هیچ آزاری به مردم نرسانده تبعيد می شود و اگر اموال دیگران را غارت کرده دست راست و پای چپ قطع می شود و اگر هتک ناموس و قتل کرده اعدام می شود و اینها همه بستگی به عنصر مادی جرم است که مرتکب در مراحل و مراتب جرم تا چه حدی پیش رفته است؟ مجازات باید متناسب با جرم ارتکابی باشد.

اعدام مجازاتی بسیار سنگین و سخت است و نفس،مجازات اعدام خودش موجب ارعاب و اخافه عمومی می شود و اگر حاکم بناحق کسی را خلاف قرآن و سنت اعدام نماید همان قاضی خودش محارب است. چون با استفاده از سلاح و قدرت عمومی بجای حفظ امنیت موجب ناامنی و سلب امنیت و خوف عمومی برای جان خودشان می شود.

در ما نحن فیه باید ببینیم که مرتکب جرم چکار کرده است؟ آیا کسی را کشته است؟ به ناموس کسی تعرض کرده است؟ اموال را غارت کرده است؟ اگر فقط بخاطر راه بندان مجازات اعدام صادر و اجرا شود که دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود. 

یادداشتی از دکتر محمدطاهر کنعانی