قصد داشتم امروز صبح کمی بیشتر بخوابم. ده مرداد است و البته صحیح تر اَمرداد و روز تولدم

چیزی ناخودآگاه بیدارم کرد و بیداری باعث شد سری هم به تلفنم بزنم و دیدم که گویا نه خواب بر من آمده و نه استراحت و نه روز تولد.

 با چشمانی نیمه باز خودم را قانع کردم، که عزیزانی چشم انتظارند تا این دکان عیاری امروز زودتر برپا شود.

 آمدم و خبرها را تقدیم کردم و گفتم باید یک گفتگوی تحلیلی هم تقدیم کنم.

 پس از لایو شمعی را روشن و فوت کردم؛ ناباوری رخداد امروز کم بود ناباوری عدد ۳۹ هم بدان اضافه شد.

البته نمیدانم این اقبال است یا چه که امسال دو روز تولد برایم رقم خورده. این سال میلادی، کبیسه هست.

 ده مرداد که مصادف است با یکم آگوست امسال شده ۳۱ جولای. خب فردا یک آگوست هم در تقویم فرنگی روزیست برایم.

 این پنجمین شمع تولدیست که در غربت فوت کردم و خواستم این عکس را با شما که عزیزان و همراهم هستید به اشتراک بگذارم.

 آرزویم برای همه مردم و ایرانِ بزرگ و عزیزتر از جان، آرامش است و سعادت و به روزی.