نقد و سوالی بر یادداشت دکتر فیاض زاهد و آقای محمد مهاجری در روزنامه اعتماد

فیاض زاهد و محمد مهاجری در یادداشتی مشترک رعایت قانون الزام آور نحوه انتصاب اشخاص به سمت‌های حساس را برای رییس جمهور و نفر دوم کشور نقد کردند.

دیروز هم انجمن اسلامی جامعه پزشکی به دبیرکلی دکتر محمدرضا ظفرقندی بیانیه داد و دوستان دیگری نیز مطالبی در این راستا مینگارند.

توجه این بزرگواران محترم را به یادداشت سربسته‌ ای که خطاب به دکتر مسعود پزشکیان نوشتم جلب میکنم.

بخصوص یک سوال:

فرض محال یک گزینه‌ای که دستگاه‌های اطلاعاتی او را تایید نکنند و با رایزنی رییس جمهور با رهبر جمهوری اسلامی، آیت‌الله توصیه‌ای به دستگاه اطلاعاتی برای عدول از نظر منفی خود نکند و از سویی با فرض محال و فشار، وزیر هم بشود یا سمت حساس دیگری.

در عمل چگونه میخواهد به وظیفه خود عمل کند؟

کارشکنی از مرجع و حراست خود مجموعه تحت امرش تا نهادهای همکار شروع میشود تا او را زمین بزنند.

آیا واقعاً درک این واقعیت وجودی و بدیهی ساختار قدرت در جمهوری اسلامی سخت است یا بنده در حال اشتباه هستم؟

ضمنا اگر کسی همچون علی لاریجانی از خودش مطمئن است و پاسخ استعلام ها را خلاف واقع میداند میتواند به دادستان‌های عمومی و انقلاب و نظامی یا ویژه روحانیت تهران حسب مورد شکایت کند

حال میگویید مرقومه این خبرنگار ساده اشتباه است؛ اشکال ندارد؛ بسم الله 
امتحان کنید