صدیقه وسمقی

صدیقه وسمقی (زادهٔ اسفند ۱۳۴۰) شاعر، نویسنده، مترجم، اسلام‌پژوه، حقوق‌دان و تحلیل‌گر مسائل سیاسی و اجتماعی[۱] اهل ایران است. او استاد دانشگاه تهران و نماینده پیشین مردم تهران در نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا و سخنگوی این شورا بود. او دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی دارد.

صدیقه وسمقی از چهره‌های شاخص نواندیش دینی در ایران پنداشته می‌شود[۴] و دیدگاه‌های او در باره حجاب اجباری و حق پوشش زنان و چند مسئله فقهی دیگر چالش‌برانگیز بوده است. وی در ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ با خشونتِ شدید بازداشت و به اوین منتقل شد و به دلیلِ خودداری از سر کردنِ روسری، از ملاقات با خانواده‌اش محروم شده بود.

تحصیلات

صدیقه وسمقی پس از گرفتن دیپلم ریاضی در سال ۱۳۵۹ وارد مدرسه عالی شهید مطهری شد و سه سال در این مدرسه علوم دینی آموخت. او در سال ۱۳۶۲ وارد دانشگاه تهران شد و تحصیل خود را تا دریافت دکترای فقه و مبانی اسلام در سال ۱۳۷۷ در آنجا ادامه داد.

سوابق اجرایی و اجتماعی

وسمقی در سال ۱۳۵۹ با پدر خود به مناطق جنگ ایران و عراق سفر کرد تا جبهه را از نزدیک ببیند تا بتواند درباره‌اش بنویسد.

با پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۷۶ صدیقه وسمقی نیز به‌طور فعال پا به عرصه سیاست گذاشت و در نخستین انتخابات شورای شهر تهران که در سال ۱۳۷۷ برگزار شد با ۲۱۰۳۰۳ رای به عنوان نماینده مردم این شهر انتخاب شد. او از ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ نماینده مردم تهران در شورای شهر اول بود و همچنین به عنوان سخنگوی این شورا برگزیده شد. وسمقی مدتی نیز عضو هیئت منصفه مطبوعات بود.

وسمقی نویسنده و تحلیل‌گر مسایل سیاسی، اجتماعی، و فقهی در مطبوعات از جمله روزنامه اطلاعات و مجله سروش و بسیاری از وبگاه‌های فارسی‌زبان است. همکاری وی با روزنامه اطلاعات به دو پس از پایان تحصیلات متوسطه باز می‌گردد.

آموزش در دانشگاه‌ها

او کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود. صدیقه وسمقی سال‌های زیادی به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و با درجه استادیار فقه اسلامی تدریس می‌کرد. پس از اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ صدیقه وسمقی به جنبش سبز پیوست. وسمقی در سال ۱۳۹۰ و با بالاگرفتن فشارها بر فعالیت روشنفکران و منتقدان، ایران را ترک کرد و برای یک سال به عنوان استاد میهمان در دپارتمان اسلام‌شناسی دانشگاه گوتینگن آلمان مشغول به فعالیت شد. او در همین زمینه به عنوان پژوهشگر مهمان با دانشگاه اوپسالا در سوئد نیز همکاری داشته است. دو کتاب حتما راهی هست (یادداشت‌های او در جایگاه سخنگوی نخستین دوره شورای شهر تهران) و بازخوانی شریعت در دوره حضور او در خارج از ایران منتشر شده‌اند.

دادگاه

صدیقه وسمقی در دوره زندگی در خارج از ایران باورهای انتقادی بیشتری نسبت به جمهوری اسلامی پیدا کرد. تا جاییکه در تیر ۱۳۹۳ به نوشته روزنامه اعتماد دربارهٔ زندان او نوشت که دادگاه انقلاب او را به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به تحمل ۵ سال حبس محکوم کرده است.

صدیقه وسمقی در ۲۲ مهر ۱۳۹۶ به ایران بازگشت و در فرودگاه امام خمینی برای ساعتی بازداشت شد. اما پس از قرار مراجعه به دادسرا به دلیل شرایط نامناسب جسمی پس از چند ساعت آزاد شد. او پیشتر در یک دادگاه به صورت غیابی به ۵ سال حبس محکوم شده بود. دادگاه او در ۳۱ مهر ۱۳۹۶ برگزار شد و در دادگاهی ۱۲ دقیقه‌ای با دستور محمد مقیسه محاکمه شد و به دلیل عدم توانایی در تامین وثیقه یک میلیاردی به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او ۱۴ روز بعد با قرار وثیقه آزاد شد. در دادگاه تجدید نظر در اردیبهشت ۱۳۹۷ در نهایت حبس او از تعزیری به تعلیقی تبدیل شد. صدیقه وسمقی در آبان ۱۳۹۸ هم پس از امضای بیانیه ۷۷ نفر با شکایت وزارت اطلاعات دوباره به دادگاه رفته و به ۱ سال حبس محکوم شد.

باید خواند