رضا خجسته رحیمی در یادداشت شماره ۹۱ ماهنامه اندیشه پویا نوشت:

با وام گرفتن از این گزاره‌ی مطایبه آمیز اما واقعی میتوان گفت:

اگر دکتر مسعود پزشکیان در هر برهه دیگری از تاریخ جمهوری اسلامی که روابط و مناسبات سیاسی و اقتصادی تا این حد پیچیده نشده بود بخت خویش را در آزمون انتخابات ریاست جمهوری می آزمود؛ با تایید صلاحیتش شاید نامزد بازنده ی با اخلاق انتخابات میشد اما هرگز یک رییس جمهور نمی شد.