ظاهرا بزرگان و زعمای قوم جمهوری اسلامی و حتی منتقدان سالهای طولانی آن بجز اشخاص انگشت شمار، تنها حرفهای خاکستری میزنند و از کنشگری اجتماعی و یا تحلیل این اعتراضات عاجز و یا وانمود میکنند عاجزند.

در حالیکه حس امنیت از خود امنیت ضروری تر است و الان هر دوی آن موجود نیست و شواهد، گویای آنست که وضع در حال بدتر شدن است و همچنین بسیاری ابهامات و خشونت‌ها به طرفین ماجرا نسبت داده میشود،‌ بهتر بود رهبر_جمهوری_اسلامی راهی برای شنیدن اعتراضات و یا وفاق اجتماعی پیشنهاد و پیش بینی کند.  

تهدید به مجازات عبرت آموز در آینده به تنهایی برای این اعتراضات کافی نیست؛ هست؟