نمی‌دانم در این نظام ارزشی این زنان کدام جرم نابخشودنی را مرتکب شده‌اند که نیمه‌شب این چنین گرفتار این دلیرمردان شده‌اند؟

فقط در عجبم که چرا یکی از این زنان اسیر، زیر دست و پای این فاتحان خیبر ملتمسانه فریاد می‌زند که؛ به قرآن دستم به امام حسین دست چپم...!؟

مگر وقتی همسر سعید امامی را برای اقرارگیری، آنگونه شکنجه می‌دادند و او نیز با ضجه و ناله به قران و سایر قدیسان و مقدسات سوگند می‌خورد که من اینها را که شما می‌گویید مرتکب نشده‌ام، شکنجه‌کنندگانش دست از شکنجه او کشیدند!؟

مگر وقتی آن پلیس آمریکایی در کنار سایر پلیس‌ها با خونسردی تمام زانویش را گذاشته بود روی گردن جورج فلوید و او هم التماس و استغاثه می‌کرد که «نمیتونم نفس بکشم»، پلیس‌ها به ناله‌های او توجهی کردند که این لباس شخصی‌ها توجه کنند!؟

هرچند بعید نیست که اگر فلوید در آن حال به انجیل و مریم و عیسی قسم میخورد، پلیسهای آمریکائی به احترام این نام‌های مبارک، گردن جورج فلوید را رها می‌کردند و او اکنون زنده بود و برخی مقامات ما در عزای او ماتم نمیگرفتند.
«مرد هم، مردای قدیم که خیلی‌هاشون تو جبهه‌ها شهید شدند»

اکبر اعلمی