الهه محمدی، به انتظار الهه‌‏ی عدالت

نحوه مواجهه بنده با پرونده‌ها و بازداشت‌های سیاسی و مطبوعاتی قدری متفاوت از برخوردهای متعارف است. درباره پرونده‌هایی که علیه خودم هم باز شده یا می‌شود، همین رویکرد را دارم. به این معنی که نسبت به اصل پرونده اعتراضی ندارم، این حق دستگاه قضایی است که اگر اتهامی را وارد دید، رسیدگی کند. البته به‌شرطی که نسبت به همه یکسان و مثل الهه عدالت بدون سوگیری و با چشمان بسته انجام شود.

درباره همکارمان خانم الهه محمدی هم فارغ از جنسیت ایشان یا اتهام انتسابی تمامی مراحل را تا آنجا که به‌خاطر دارم ذکر می‌کنم.

۱. وی را احضار می‌کنند و او هم می‌رود و پس از بازجویی مرخص می‌شود. تا اینجا مسئله‌ای نیست.

۲.دوباره او را احضار می‌کنند، در حال حرکت به سوی دادسرا بوده که وسط راه او را از ماشین همسرش پیاده کرده و بازداشت کرده و با خود می‌برند. این قطعا غیرقانونی است.

۳.مدت‌ها را در انفرادی به سر می‌برد که با توجه به اتهام مطبوعاتی و اتهامات عادی این کار غیراخلاقی و نارواست.

۴.ده‌ها هزار نفر را عفو کردند که کم‌وبیش همین اتهام را دارند. حالا اینها را نمی‌خواهید عفو کنید، مسئله‌ای نیست، چرا آزادشان نمی‌کنید؟ چرا هنوز امکان دسترسی کامل به پرونده نیست؟

اگر اتهام وی خبررسانی است که مسئولیت آن با مدیرمسئول است که بارها پذیرفته و اگر چیز دیگری است، باز هم این نحوه برخورد مجاز نیست. لطفا هر چه زودتر آنان را آزاد کنید. اگر شما حق دارید که برخورد کنید، مردم نیز حق دارند که از همه حقوق برخوردار شوند.

عباس عبدی