خاطرات اکبر هاشمی - ۱۴ آذر ۱۳۸۰

پس از انتقاد علنی شیخ قربانعلی دری نجف آبادی از سید محمود هاشمی شاهرودی برای بازداشت محمد دری، این بار دیدار با هاشمی از نحوه بازداشت اشخاص مرتبط با شهرام جزایری عرب و تشکیل مرکز حفاظت اطلاعات قوه قضاییه گلایه های صریح تر میکند

استقبال احمد توکلی بر خلاف گلایه های دری نجف آبادی برای افشاگری در این ارتباط با چراغ سبز قوه قضاییه.

دیدار سید منصور خلیلی عراقی و ارائه گزارش از فعالیت های دانشگاه تهران

دیدار برهم صالح احمد نخست وزیر دولت جلال طالبانی

افطار اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی و انتقادهای صریح هاشمی از آنان

متن کامل روزنوشت:

 آقاى [قربانعلی] دُرّى [نجف‌آبادی] آمد. از شيوه عمل قوه قضایيه و تشكيل حراست و اعمال پليسى و اطلاعاتى و بازداشت فرزندش و فرزندان آقایان [مرتضی] مقتدايى و [محمود] رستگارى و خواهرزاده آقای [سیدمحمود] كاظمى‌دينان، نماينده مجلس، در ارتباط با پرونده شخصى به نام [شهرام] جزايرى انتقادكرد وگفت، اين اقدام باعث لوث مبارزه با فساد است و با هدف اثبات مستقل عمل‌كردن قوه قضایيه كه متهم است چپى‌ها را تحت فشار دارد، انجام مى‌شود وگفت، همه اتهامات به فرزندش اين است كه در طول چند سال دركاسبى‌هاى خود، 27 ميليون تومان سود کرده است‌كه كاملاً شرعى و قانونى است و هيچ ربطى به كارهاى آقاى جزايرى ندارد كه مى‌گويند با رانت‌خوارى، سود زيادى برده است. برعكس آن، آقاى احمد توكلى، ضمن نامه‌اى به آقاى [سیدمحمود هاشمی] شاهرودى، [رییس قوه قضاییه]، از ايشان خواسته كه در پرونده اين افراد افشاگرى كند و اطلاع‌رسانى نمايد.

 آقاى [سیدمنصور] خليلى[عراقی]، ریيس دانشگاه تهران با معاونانش آمدند. ضمن تشكر به خاطر تصويب و كمك به طرح توسعه دانشگاه تهران، خواستندكه به حمايت معنوى خود و پشتيبانى‌آن ادامه دهم. معتقدند، با اعلام حمايت، موانع‌كار برطرف مى‌شود.گفتم، طرح‌هايى مثل اين و طرح توسعه حرم مشهد و قم و ميدان بهارستان، همواره مورد حمايت من است.  

 عصر [آقای برهم صالح احمد]، نخست‌وزير دولت آقاى [جلال] طالبانى در شمال عراق آمد.گفت، در سفر به آمريكا با اكثر مسئولان آمريكا مذاكره كرده است. آنها مصمم به حذف صدام‌اند و تاكنون به فكركودتا بوده‌اند، ولى حالا ممكن است، با الگوى اقدام در افغانستان عمل‌كنند و نظر كُردها اين است كه وحدت ارضى عراق حفظ شود و آنها به جاى حكومت در شمال عراق، در بغداد شريك يك حكومت دموكراتيك باشند و بدون همكارى ايران، اين كار عملى نيست. شيعيان عراق،60 درصد [جمعیت] عراق‌اند و ايران مى‌تواند نقش مهمى ايفا كند. پرسيدم آیا فكر مى‌كند، تشكيل حكومت مردمى در عراق كه همراه آمريكا باشد، امكان دارد؟ جواب روشنى نداشت و احتمال اين را كه آلترناتيو صدام [حسین، رییس‌جمهور عراق] هم مثل خود او ديكتاتور باشد، منتفى نمى‌دانست.  

 افطار، اعضاى شوراى مركزى حزب كارگزاران سازندگى، میهمانم بودند. از روند امور و فشارى كه بر نيروهاى دوم خردادى وارد مى‌شود و نيز از عدم‌كارآيى مجلس و دولت و اختلافات و نزاع‌هاى خطرناك، ابراز نگرانى‌كردند و فكر مى‌كنند، اين تنازع به كنارگذاشتن نيروهاى جناح دوم خردادى‌ها منجر مى‌شود و جناح راست هم نمى‌تواند كشور را اداره كند. از من خواستند كه براى تعديل اختلافات و فعال‌شدن اموركشور كمك‌كنم.

 گفتم، راه درست، ادامه همان برنامه سازندگى و توسعه اقتصادى و همكارى جناح‌ها در اموركشور و پذيرش [سیاست] فراجناحى است‌ كه در دولت سازندگي بود و از كارگزاران، به خاطر فراموش‌كردن انگيزه تشكيل حزب بعد از دوم خرداد انتقاد كردم. گفتم، با نام سازندگى پيروز شديد و عملاً سازندگى را فراموش‌كرديد و حتى در روزنامه‌هاى خودتان، از سازندگى دفاع نكرديد و لذا در جامعه مي‌توانيد به عنوان فرصت‌طلب و طالب پُست و مقام شناخته شويد و اكنون راست و چپ به شما فشار مى‌آورند. در مورد برنامه‌هاى احتمالى آمريكا در منطقه و احتمال خطر براى ايران صحبت شد و نيز از بى‌عملى سازمان القاعده، على‌رغم تحميل تلفات با آن همه ادعا، ابراز تعجب شد.

 كنفرانس بُن [برای تعیین سرنوشت افغانستان] با موفقيت تمام شد و بحران فلسطين تشديد شده و هر روز در مرز تيراندازى است. پاكستان، با اينكه كوتاه آمده و جمع زيادى از نيروهاى مجاهد كشميرى لشكر طيبه و جنبش محمد را بازداشت‌ كرده، حتى [آتال بیهاری واجپایی]، نخست‌وزير هند كه در اجلاس نپال شركت‌كرده است، گفته که حاضر نيست با [پرویز] مشرف، [رییس‌جمهور پاکستان] ملاقات نمايد.