خاطرات اکبر هاشمی - ۲۷ مهر ۱۳۸۰

متن کامل روزنوشت:

در منزل بودم. تاريخ احزاب در غرب و ايران را مطالعه كردم و نیز نتايج كنفرانس «گوادلوپ» در روزهاى آخر عمر رژيم شاه را. ظهر بچه‌ها جمع بودند. بحث‌هاى محفلى معمولاً مسایل جديد آمريكا، افغانستان، سياه زخم و اسرایيل و فلسطين است. ائمه‌جمعه ايران، معمولاً از تهاجم آمريكا به افغانستان انتقادكردند؛ با شيوه و بيان‌هاى‌ گوناگون. در رسانه‌هاى ديروز، اظهارنظر در مورد اختلاف ریيس‌جمهور و ریيس قوه قضایيه در خصوص تذكر قانون اساسى، مورد توجه است؛ با چاشنی تعصبات گروهى و باندي.  

در گزارش‌ها آمده كه 11 نفر از نيروهاى ويژه آمريكا كه در شمال افغانستان حضور دارند، در اطراف مزارشريف دستگير شده‌اند. طالبان و آمريكا هنوز تأييد نكرده‌اند و طالبان گفته‌اند، در جنوب نيرويى از آمريكا مشاهده نشده است. سخنگوى طالبان، پس از يك هفته سفر به پاكستان برگشته و گفته، طرحى براى آتش‌بس و مذاكره آورده است كه به پاكستان خواهد داد. گفته است، تاكنون 560 نفر از مردم غيرنظامى، در اثر بمباران‌ها كشته شده‌اند. طالبان انبارهاى غلات گروه‌هاى امداد سازمان جهانى غذا را كه دو سه روز قبل تصرف كرده بود، به آنها پس داده است. تبليغات زيادى به خاطر تصرف انبارها براى تحريك مردم نيازمند افغانستان، به راه انداخته شده بود.  

بالاخره ايران نتوانست اردوگاه‌هاى موردنظر براى كمك به آوارگان در داخل خاك افغانستان تأسيس‌كند؛ به جز يك اردوگاه در منطقه تصرفى جبهه متحد شمال. طالبان مخالفت كردند و صحبت از تأسيس اردوگاه در خاك ايران است. جبهه متحد شمال اعلام كرد كه اسم آنها ائتلاف شمال نيست؛ معتقدند اين اسم به خاطر نشان دادن محدوديت قلمرو آنها به كار مى‌رود و عنوان واقعى آنها «جبهه متحد» است كه شامل همه افغانستان است.  

فشار اسرایيل بر فلسطينى‌ها به تلافى كشته‌شدن [رهاویم] زئیفى، وزير مستعفى جهانگردى تُندرو زيادتر شده و زمزمه حمله به سوريه و لبنان هم دارند؛ چون جبهه خلق براى آزادى فلسطين كه مسئوليت اعدام او را به عهده گرفته، مركزش در سوريه است. نگرانى از شيوع سياه زخم، جنگ افغانستان را در رسانه‌ها تحت‌الشعاع قرار داده است.